ผมชื่อ 'ปราบดา' (แต่ผมไม่หยุ่นนะ) รักการวาดรูป แต่เกลียดภาษาอังกฤษเป็นชีวิตจิตใจ! ทว่า พ่อที่เคารพกลับบังคับให้ผมต้องเรียนพิเศษกับครูเจ๊ ซึ่งมีนามกรว่า 'ดา'

ให้ตายเถอะ! ถึงผมจะชื่อ 'ปราบดา' แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่างานนี้ใครจะปราบใคร เพราะเจ๊ดาน่ะชอบตบตีลูกศิษย์อย่างผมวันละนิด พูดจิกกัดวันละหน่อย ให้การบ้านมาทำบ่อยๆ พร้อมคำศัพท์ให้ท่องอีกเพียบ

น่าตลกอะไรเช่นนี้ ที่ผมเพิ่งมารู้ตัวว่าได้หลงรักพี่สอนพิเศษคนนี้เข้าให้แล้ว แถมเธอยังอายุมากกว่าผมถึงสี่ปี!!

"อ้อ! จริงสิเจ๊" ผมเรียกเธอไว้ก่อนที่เธอจะเดินไปถึงประตู "เจ๊ชื่ออะไรอะ"
"เรียกพี่ว่า 'พี่ดา'" ดา...? ให้ตายเถอะ! ผมชอบใจจังที่เธอชื่อนี้
"เจ๊ดาเหรอ มาจาก 'ดารณีนุช' หรือเปล่า"
"มาจาก 'สุทธิดา' แล้วก็เรียกพี่ว่า 'พี่ดา' ไม่ใช่ 'เจ๊ดา' ! "
"เจ๊รู้หรือเปล่าว่าผมชื่อจริงชื่ออะไร"
"..."
เจ๊เธอไม่ได้ตอบ สงสัยคงไม่รู้ แต่ผมอยากให้เธอรู้
"ผมชื่อจริงว่า 'ปราบดา' อะ" คราวนี้สีหน้าเธอไม่ปกปิดความโมโหแล้ว แต่ผมชื่อนี้จริงๆนะ เริ่มรู้สึกเป็นปลื้มกับชื่อตัวเองขึ้นมาแล้วสิ ครูเจ๊ของผม!

ติดต่อเรา