แจ๋วเจอผี

แจ๋ว ในที่นี้ไม่ใช่คนใช้ แต่เป็นชื่อเล่นของสง่า อารัมภีร ครูเพลงนักดนตรีที่ต่อมาเป็นศิลปินแห่งชาติ ซึ่งไม่เพียงถนัดแต่แต่งเพลงยังเล่นดนตรี แต่สง่า อารัมภีร ยังเป็นนักเขียน และเรื่องที่เขียนส่วนใหญ่ก็มักเป็นประสบการณ์บอกเล่าไปเจอผีที่ไหนมา...นำ มาเล่า หนังสือเล่มนี้จึงให้ชื่อว่า แจ๋วเจอผี มาตั้งแต่ลงพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสารฟ้าเมืองไทย ต่อมามีการพิมพ์เป็นครั้งแรกโดยสำนักพิมพ์โอเลี้ยงห้าแก้ว, สำนักพิมพ์ดอกหญ้า และสำนักพิมพ์มติชน โดยในเล่มมีเรื่อง 19 เรื่อง เช่นผีจากสุพรรณ, ผีนายเรืองเผาตัว, ผีกอดที่ปัตตานี, ผีนางไม้บอกหวย, ผีที่แม่น้ำโขง, ผีที่ผาวิ่งชู้, ผีเสาตกมันที่โรงละครศรีอยุธยาและผีกระสือที่บางกระสอ เป็นต้น

ผีที่ครูแจ๋วเล่ามีลักษณะเด่นตรงที่มีการแทรกเกร็ดความรู้ บันทึกยุคสมัยสังคมยุคก่อนไว้และเป็นไปอย่างที่อาจินต์ ปัญจพรรค์ เขียนคำนิยมไว้ทำนองว่า เรื่องผีของครูแจ๋ว เป็นเรื่องผีที่ใช้ประวัติศาสตร์ วรรณคดี ดนตรี การทัศนาจร จิตกร ศิลปิน ฯลฯ เป็นฉากแสดงแทนป่าช้า ฉะนั้นเมื่อเป็นเช่นนี้ เรื่องผีของครูแจ๋ว จึงไม่ใช่ผีที่น่ากลัว แต่เป็นผีที่น่าเล่า บางเรื่องที่เล่าบางทีผีจะไปโผล่ตรงท้ายเรื่อง หรือบางเรื่องก็เจอผีตั้งแต่ต้นเรื่อง เสร็จแล้วไปจบเรื่องอย่างขบขัน กลายเป็นผีที่น่ารักน่าขัน...ไม่แน่เสมอไปว่าจะไปเจอผีแบบไหน ผู้อ่านท่านใดที่ติดตามงานเขียนของสง่า อารัมภีร จึงไม่ควรพลาดเล่มนี้