ตามรักรอยเหมย (ชุดตำนานรักสองภพ)

ในชาติก่อน ประมุขแห่งป้อมหงส์เหินหวงฝู่เยี่ยยอมแบ่งอายุขัยตนเองครึ่งหนึ่งเพื่อช่วยชีวิตหลันอิ้น ทำให้ทั้งสองมีรอยประทับรูปดอกเหมยปรากฏที่แขนคนละข้าง เมื่อสิ้นชีวิตไปแล้วต่างก็ให้สัญญากันว่าชาติหน้าจะตามหากันให้เจออีก โดยอาศัยรอยเหมยที่จะคงอยู่ต่อไปอีกเจ็ดชาติ

หลันอิ้นมาเกิดใหม่เป็นจื่อหลัว บุตรสาวคนเล็กของคุณชายหญงเต๋อ ตั้งแต่เด็กแล้วที่นางมักจะฝันถึงสายตาเปี่ยมรักลึกซึ้งและรอยประทับรูปเหมยที่แขนของคนผู้หนึ่งในความฝัน นางไม่รู้ว่าคนผู้นั้นเป็นใคร แต่ก็อยากจะตามหาอีกฝ่ายให้พบให้ได้

ระหว่างทางที่จื่อหลัวเดินทางไปเยี่ยมเยียนเพื่อนรัก นางก็ได้เห็นชายคนหนึ่งกำลังสังหารม้าขาว ซึ่งต่อมานางก็ได้พบเขาอีกครั้ง ชายคนนี้ชื่อว่ายงซี เป็นพระโอรสในพระพี่นางขององค์จักรพรรดิ มีความสามารถด้านการค้าขายมาก ผู้คนจึงกล่าวขานว่าเขาเป็นมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของแผ่นดิน เดิมยงซีเดินทางทำการค้าไปทั่วทุกสารทิศ แต่องค์จักรพรรดิมีคำสั่งเรียกตัวเขากลับมาดูแลกระทรวงการคลัง เพื่อทวงเงินที่บรรดาเชื้อพระวงศ์และขุนนางน้อยใหญ่เคยหยิบยืมไปกลับมา เขาจึงจำต้องเดินทางกลับมาเมืองหลวง

ด้วยเหตุนี้เอง คุณชายหญงเต๋อ บิดาของจื่อหลัวจึงคิดที่จะให้บุตรสาวคนเล็กแต่งกับฝูอ๋อง เพื่อนำสินสอดไปชำระเงินที่หยิบยืมจากกระทรวงการคลังมาไม่น้อย เมื่อยงซีทราบเรื่องจากจื่อหลัวที่แอบหนีออกจากบ้านตอนกลางดึกเพื่อไปขอยืมเงินสหายรัก เขาก็จัดการออกหน้าชิงตัดหน้าสู่ขอจื่อหลัวแทนเสีย โดยเสนอสินสอดมากกว่าฝูอ๋องให้ถึงสามเท่า กว่าจื่อหลัวจะรู้ว่าเจ้าบ่าวเป็นคนละคนกับฝูอ๋องก็ล่วงเข้าเช้าหลังวันแต่งงาน

ในตอนแรกจื่อหลัวก็ยังรู้สึกหวาดกลัวยงซีอยู่บ้าง แต่เมื่อทราบว่าเขาสังหารม้าขาวตัวนั้นเพื่อช่วยให้มันพ้นจากความทรมาน อีกทั้งยังออกหน้าปกป้องนางต่อหน้าพระพี่นาง มารดาของยงซี จื่อหลัวก็เริ่มตกหลุมรักยงซี ฝ่ายยงซีเองก็มีใจกับนางมาตั้งแต่ตอนที่ได้พบหน้ากันแล้ว หลังจากนั้นไม่นานทั้งสองก็เข้าใจซึ่งกันและกัน ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข

ยงซีรู้ว่าจื่อหลัวฝันประหลาดมาตั้งแต่เด็กและปรารถนาจะตามหาตัวคนในฝันให้พบ เขาจึงอาสาที่จะช่วยเหลือนางเช่นกัน ทว่าเมื่อทราบว่ารอยเหมยที่จื่อหลัวฝันเห็นและยังปรากฏขึ้นมาบนแขนภรรยาสุดที่รักนั้นมีที่ผ่านเช่นไรจากในหนังสือโบราณที่เนื้อความไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ แต่ก็พอจะปะติปะต่อเรื่องราวได้ เขาจึงออกปากขอร้องให้จื่อหลัวล้มเลิกความตั้งใจโดยไม่ยอมอธิบายเหตุผล ฝ่ายจื่อหลัวเองก็คิดว่าตนเองมีความสุขกับชีวิตคู่แล้ว นางจึงบอกยงซีว่าจะเลิกตามหาคนในฝันแล้ว

วันหนึ่งองค์หญิงหมิงอี๋ พระธิดาองค์ที่สิบสามของจักรพรรดิมาเยี่ยมเยือนถึงวังเป้ยเล่อของยงซี เดิมองค์หญิงหมิงอี๋หลงรักยงซีมานานแล้ว เมื่อมาเห็นว่ายงซีรักถนอมจื่อหลัวเพียงใด นางก็ยิ่งนึกริษยามากขึ้นเป็นทวีคูณ เข้าใจว่าหากสามารถกำจัดจื่อหลัวได้ ยงซีก็จะต้องเป็นของนางอย่างแน่นอน นอกจากนี้ยังมีคุณข้าหลวงเหนียน สาวใช้คนสนิทของพระพี่นางแอบคอยช่วยเหลือองค์หญิงหมิงอี๋กำจัดจื่อหลัวอีก เนื่องจากคุณข้าหลวงเหนียนแอบรับสินบนจากองค์หญิงหมิงอี๋มาช้านานแล้ว

ทว่าแผนการร้ายขององค์หญิงหมิงอี๋กลับผิดพลาด นางจึงคลุ้มคลั่ง บุกมาถึงวังเป้ยเล่อในตอนที่ยงซีไม่อยู่เพื่อทำร้ายจื่อหลัวด้วยตัวเอง โชคดีที่ปิ่นปักผมขององค์หญิงไม่ได้แทงถูกจุดสำคัญ จื่อหลัวจึงรอดชีวิตมาได้อย่างหวุดหวิด เหตุการณ์นี้นอกจากจะทำให้พระพี่นางนึกพอใจในความเมตตาของจื่อหลัวที่ไม่คิดจะเอาผิดองค์หญิงหมิงอี๋แล้ว ยังทำให้จื่อหลัวพบหนังสือที่กล่าวถึงรอยเหมยในห้องหนังสือของยงซี ระหว่างที่นางพักรักษาตัวอีกด้วย

เมื่อทราบเรื่องราวที่เขียนในหนังสือที่เนื้อความไม่ครบถ้วนสมบูรณ์นัก แต่ก็พอจะปะติปะต่อเรื่องราวได้ ประกอบกับสหายรักมาบอกว่าพบคนที่มีรอยเหมยเช่นเดียวกับรอยบนแขนนางแล้ว จื่อหลัวจึงตัดสินใจจะไปพบคนผู้นั้นเพื่อขอโทษที่นางแต่งให้กับคนอื่นไปแล้ว ไม่สามารถอยู่เคียงคู่กับเขาในชาตินี้

ระหว่างที่จื่อหลัวจะเดินทางไปพบคนผู้นั้นที่วัดบนภูเขา งูที่คุณข้าหลวงเหนียนแอบนำมาใส่ไว้ในรถม้ากลับหลุดออกมาเสียก่อน รถม้าจึงต้องจอดกลางหุบเขาระหว่างทาง หลังจากนั้นงูตัวนั้นเลื้อยออกจากรถม้าไปกัดม้าเข้า ม้าจึงวิ่งเข้าในจื่อหลัวที่ยืนหลบห่างออกมา

โชคดีที่ยงซีซึ่งกลับมาจากธุระรีบเร่งเดินทางกลับมาพอดี เขาจึงได้เห็นนาทีที่ม้าชนจื่อหลัวตกเหว ซึ่งเขาก็ไม่รอช้า รีบกระโดดตามจื่อหลัวลงไปในเหวด้วยกัน ชั่วพริบตานั้นเองที่ความทรงจำในอดีตชาติของทั้งคู่กลับคืนมา ที่แท้ยงซีก็คือหวงฝู่เยี่ยนั่นเอง

โอวหยางซิ่นซึ่งในชาตินี้ใช้ชื่อว่าคุณชายเฝิงจิ้งได้ช่วยชีวิตทั้งคู่ไว้ ทั้งยังได้ทำให้เนื้อความในหนังสือที่ขาดหายไปกลับคืนมาดังเดิม ความจริงจึงกระจ่างว่าที่แท้รอยเหมยที่ควรจะปรากฏบนแขนยงซีนั้นจะกลับคืนมาหลังจากที่เขาได้พบหน้าจื่อหลัวครบร้อยวัน

เมื่อจัดการภาระตามทวงหนี้จนเสร็จสิ้น ยงซีได้ถวายสมบัติทั้งหมดให้องค์จักรพรรดิ ขอออกเดินทางท่องเที่ยวไปทั่วทุกสารทิศพร้อมจื่อหลัว เพื่อใช้ชีวิตกับนางเพียงลำพังสองคนเป็นการชดเชยช่วงเวลาที่ทั้งคู่ต้องพลัดพรากจากกันมานาน